Home > Praktijk > Een succesvol IPS-traject

Een succesvol IPS-traject

Rodney kreeg via een IPS-traject bij ROADS een betaalde baan. Het was niet meteen raak, maar nu heeft hij zelfs een vast contract, dat hij bovendien in coronaperiode verkreeg! In deze casus vertelt hij zijn verhaal.

Mijn naam is Rodney en ik ben 34 jaar. Ik woon sinds 2014 zelfstandig in Amsterdam. In mijn vrije tijd luister ik graag naar muziek. Ook maak ik Engelstalige hiphop en schrijf ik Nederlandstalige R&B teksten. Ik heb ook ambities om iets met acteren te doen. Ik heb mij aangemeld voor een kennismaking in het theater. Ze zijn bezig om een theaterstuk te maken over mensen met psychoses. Het repeteren duurt negen maanden en dan gaan ze het theaterstuk uitvoeren. Met mijn achtergrond vind ik dat heel interessant, dus wie weet. Ik heb ook al eens in een minifilm gespeeld. Liefde overwint alles, daar ging de film over. Ik kreeg er een kleine vergoeding voor, maar desondanks was het zeker de moeite waard. Muziek maken en acteren is een uitlaatklep. Ik vind het prettig om mijzelf creatief te uiten in de vorm van een ander personage. Het voelt als een goede therapiesessie.

Zo kwam ik bij Roads

Voordat ik mijn huidige baan kreeg, volgde ik al een IPS-traject. Ik ben bij Roads terechtgekomen, omdat ik last had van meerdere psychoses. Ik sliep soms dagenlang niet en had last van hallucinaties. Mijn IPS-trajectcoach bij Roads was een luisterend oor en heeft mij geïnformeerd over de mogelijkheden. Samen met haar ben ik op zoek gegaan naar een betaalde baan. In de tussenperiode heb ik vrijwilligerswerk gedaan. Naast het doen van vrijwilligerswerk ben ik samen met mijn IPS-trajectcoach op zoek gegaan naar vacatures en ik heb op meerdere functies gereageerd.

Het is uiteindelijk gelukt om een betaalde baan te vinden. Ik kreeg een baan in de thuiszorg als huishoudelijk medewerker. Ik heb dat werk een aantal maanden gedaan. Helaas kreeg ik toen een terugval en ben ik voor de vijfde keer opgenomen. Deze opname voelt als de ‘beste’ keer, omdat ie voelde als een echte eye opener.
Het werk als huishoudelijk medewerker vond ik niet heel erg uitdagend. Vervolgens ben ik aan de slag als klantenservicemedewerker bij Schiphol en later de Bijenkorf. Ook dat paste niet zo goed bij mij. Op een gegeven moment zag ik op de banenmarkt een flyer van Pantar. Dat leek mij heel interessant, omdat ik graag fysieke werkzaamheden verricht. Ik heb mijn contactgegevens achtergelaten. Later ben ik in contact gekomen met een tussenpersoon van het DWI bij Gemeente Amsterdam. Deze persoon stelde voor om te reageren op een vacature bij Sport & Bos van Gemeente Amsterdam. Toen ben ik op gesprek geweest en dat verliep goed. Wel hadden ze een betere functie voor mij in gedachte, namelijk bij de Sporthallen. Ik heb namelijk een beveiligingsachtergrond en kan goed toezichthouden.

Werk hebben betekent echt iets voor me

Met mijn baan bij de Sporthallen ben ik ontzettend blij. Het is een gezonde werkplek. Ik doe weer actief mee in de samenleving. Het werkt brengt mij ook sociale contacten. Mensen die ook geïnteresseerd zijn in sport, beweging en scholing. Ik ga nooit met tegenzin naar het werk. Het maakt mij gelukkig en geeft mij voldoening.

Mijn naaste omgeving is ook belangrijk

Ik heb een heel fijne band met zus, broertje en moeder. We zien elkaar als vrienden. Mijn moeder staat open voor goede gesprekken, maar ook voor luchtige grappen.

Mijn IPS-trajectcoach

Mijn IPS-trajectcoach is er nog steeds voor mij. Het is makkelijk om bij haar mijn verhaal te doen en ze denkt altijd mee. Soms klop ik aan als ik iets niet weet, bijvoorbeeld over mijn salaris. Dan helpt zij mee om mijn doelen – wanneer mogelijk – te behalen.

De toekomst

Mijn toekomst ziet er uitdagend uit. Ik ben op dit moment bezig om een certificaat te behalen als stagebegeleider. Dan kan ik stagiaires begeleiden op mijn werk. Natuurlijk wil ik er financieel ieder jaar op vooruitgaan. Laatst heb ik een vast contract gekregen en dat in de coronaperiode! Ik hoop dat ik hier kan werken tot en met mijn pensioen. Natuurlijk ben ik nooit uitgeleerd, dus ik hoop dat ik opleiding en trainingen kan blijven volgen. Ik heb op dit moment een huisje, auto en een vast contract. Het enige wat ontbreekt is een vrouw en een kind!

Deze casus verscheen eerder als interview in de brochure IPS Trajectcoaching: Succesverhalen van ROADS