Mijn IPS-trajectcoach was mijn rots in de branding
Na enkele opnames kwam Brigitte bij Roads terecht voor een IPS-traject. Ze verdient nu weer haar eigen geld. Hieronder vertelt zij haar verhaal.
Ik ben Brigitte, 45 jaar en ik woon al een aantal jaar samen in Delft. Ik heb twee bonuskinderen. In mijn vrije tijd houd ik van wandelen en zwemmen. Op dit moment werk ik in de culturele sector met hele fijne collega’s. Mijn leven zag er een tijd geleden heel anders uit. Door mijn doorzettingsvermogen en de steun van mijn IPS-trajectcoach ben ik er weer bovenop gekomen. Ik ben ontzettend trots op waar ik nu sta. Mijn einddoel was om mijn eigen geld te verdienen en dat doe ik nu met alle plezier.
Toen ik mijn eerste psychose kreeg was ik 35. Ik was op dat moment al een lange periode werkloos waardoor ik mij ging afzonderen uit schaamte. Ik zag in een golfbeweging een eng gezicht op de muur verschijnen en had niet door dat dat niet normaal was. Uiteindelijk heb ik me vrijwillig laten opnemen. Na mijn ontslag uit de kliniek ging het een paar jaar goed. Totdat ik stress kreeg op mijn vorige werk. Ik liet me weer opnemen in de kliniek. Doordat de medicatie niet aansloeg, belandde ik opnieuw in een psychose. Toen ben ik bij Roads terechtgekomen. Tijdens de opname kwam mijn IPS-trajectcoach bij mij langs om te praten over hoe ik weer kon terugkeren in mijn baan.
Wat werk voor mij betekent
Wat werk voor mij betekent is best wel lastig om te beschrijven. Voor mij betekent het dat je lekker bezig bent en er voldoening uithaalt. Die voldoening is voor mij heel belangrijk. Daarnaast vind ik het sociale aspect van werk heel belangrijk. Een leuke werksfeer met fijne collega’s. Daarom ben ik zo gelukkig met mijn huidige baan.
Ik kreeg veel steun
Mijn broer heeft mij echt gesteund door dik en dun. Hij is er voor mij geweest toen ik mij liet opnemen in de kliniek. Op dit moment heb ik een lieve partner die van mijn verleden weet. Hij heeft heel veel geduld met mij. Ik heb één keer een terugval gehad en toen is hij aldoor positief gebleven.
Mijn IPS-trajectcoach is mijn rots in de branding geweest. Zij heeft onvoorwaardelijke steun gegeven in moeilijke tijden.
Mijn coach is het hele traject positief gebleven en heeft mij gestimuleerd bij het vinden van een nieuwe baan. Na mijn ontslag uit de kliniek kreeg ik dagbehandeling en ben ik begonnen met re-integreren. Ik sprak regelmatig met mijn IPS- trajectcoach over hoe het ging, soms met mijn manager erbij. Zij ging ook mee naar de bedrijfsarts. Dat gaf mij steun. Mijn bedrijfsarts en werkgever stelden het trouwens ook op prijs dat zij meekwam.
Blijf volhouden!
Het gaat nu heel goed met mij. Zoals ik eerder aangaf, heb ik één keer een terugval gehad. Dat was tijdens mijn huidige baan. Toen moest ik mij ziekmelden. Ik wilde snel weer aan het werk om mijn werkritme te blijven vasthouden. Mijn collega’s hebben wel een andere Brigitte gezien. Ik was niet helemaal mijzelf. De medicijnen zijn toen iets verhoogd en ik heb hulp gezocht in de GGZ. Toen is het eigenlijk vanzelf weer beter gegaan. Ik heb het natuurlijk wel goed in de gaten gehouden. Mijn werkgever is heel tevreden over mij en ik krijg goede beoordelingen. Mijn sterke punten komen in deze baan naar voren. Zo ben ik niet zo goed met computers, maar dat hoeft bij deze baan ook helemaal niet. Ik ben op dit moment waar ik wil zijn. Ik zou tegen iedereen willen zeggen: “blijf volhouden.” Er gloort licht aan het einde van de tunnel. Er komen betere tijden aan. Ik hoop dat andere mensen hier kracht uit putten.
Meer Praktijk
Praktijk overzicht