Milie Schweitzer: De Nieuwe GGZ en IPS

Verzand in financieringen, productiepercentages en begrotingen vluchtte ik in een verdiepingstocht over De Nieuwe GGZ.

De Nieuwe GGZ benadrukt dat we de veerkracht en het herstelvermogen van mensen meer kunnen aanspreken in de zorg. Dit willen zij doen door mensen zelf de regie te geven en daarmee een grotere autonomie te creëren. IPS lijkt mij bij uitstek een methode die goed bij deze gedachtegang aansluit. Het doel in mijn werk is ruimte maken voor een groeiproces bij mensen naar meer zelfstandigheid. Werken is daarbij zowel het middel als het doel.

Small is beautiful
Philippe Delespaul schreef op 18 januari een mooi stuk, ‘small is beautiful’, met daarin een oproep aan de zorgverleners om de visie van de Nieuwe GGZ als een olievlek te verspreiden door het opzetten van kleine initiatieven. Hij schrijft dat de oplossingen niet in de ggz of bij de symptomen van de patiënten zijn te vinden, maar dat creativiteit ontstaat in het netwerk van de cliënten.

Als IPS’er ben je natuurlijk een groot deel van je tijd bezig met netwerken opbouwen. In mijn geval merk ik dat dit jammer genoeg vaak netwerken zijn voor de mensen en niet met de mensen. Dit zette mij aan het denken over wat ik vandaag al anders zou kunnen doen. Ik wil vanaf vandaag mensen vragen wie zij binnen hun eigen netwerk willen betrekken bij het IPS-traject, een familielid, buurman of pool-buddy en wij zullen samen aan tafel gaan voor een brainstormsessie. Ik geloof dat de kracht zit in de verbinding tussen mensen. Ik denk dat wij als IPS’ers de gedachtegang van de Nieuwe GGZ een impuls kunnen geven door ons werk en ik zou jullie ook graag willen aanzetten om je werk eens op deze manier te bekijken.

Ideeën?

Heb je een idee hoe wij met IPS kunnen aansluiten bij de visie van de Nieuwe GGZ? Dan lees ik dat graag in een reactie op deze column.

Milie Schweitzer
(Werkzaam bij Roads, onderdeel van Arkin, Amsterdam)

Deel dit artikel