Leen Verzendaal: IPS, herstel en ervaring

In alle geledingen van de ggz is er tegenwoordig veel aandacht voor het zogenoemde herstelgericht of herstelondersteunend werken. Herstel is niet hetzelfde als genezen. Het gaat om acceptatie en bewustwording van eigen problemen, omstandigheden, beperkingen en (vooral ook!) mogelijkheden. Het is een proces dat gepaard gaat met vallen en opstaan, met kansen, crisissen en keerpunten. Pogingen, mislukkingen en succes.
Eigenlijk lijkt dit in een aantal opzichten veel op IPS, in die zin dat het ook gaat om “aan de slag gaan” en “learning on the job”. Het werken volgens een methode als IPS kan eigenlijk alleen binnen een organisatie die herstelgericht werkt en denkt. Werken en denken tot in het kleinste haarvat van de organisatie. Dit vraagt een bepaalde attitude en moed van zowel de organisatie als van de IPS’er. Als IPS’er moet je soms tegen de stroom ingaan, achter een keuze van je kandidaat staan die door behandelaar en familie wordt afgeraden. Vanuit de IPS-gedachte dat ook vallen iemand dichter bij succes brengt. Als organisatie soms durven te starten, zonder dat alles al is geregeld, trajecten doen die men elders (nog) niet aandurft of uitvoert. Wetende dat “vallen” ons dichter bij erkende trajecten brengt.
Het zal vast niet nieuw zijn (IPS ontwikkelt zich zeer snel dus dat mij iets ontgaat… het kan haast niet anders), maar zo’n durf-project zou wat mij betreft zijn, het werven en inzetten van ervaringsdeskundigen/ervaringsdeskundigheid binnen IPS. Daar zou ik graag mee aan de gang gaan, omdat ik zelf ook graag val en opsta, probeer, misluk en succes heb.

Leen Verzendaal,  REAKT,  IPS-er VIP-team DijkenDuin

Deel dit artikel