Home > Agenda > Zorgsalon Ambulantisering: terug naar de bedoeling

Zorgsalon Ambulantisering: terug naar de bedoeling

21 juni 2018

Met ambulantisering bedoelen we het zo veel mogelijk deelnemen aan en wonen in de maatschappij van mensen met (ernstige) psychische aandoeningen. Het beleid van ambulantisering in Nederland is vanouds te kenschetsen als “bezint eer ge begint”. Ons land was één van de laatsten die serieus werk maakte van beddenafbouw in de psychiatrie. We waren dubbelkampioen: in beddenaantallen en intensieve ambulante zorg.

Maar met de beddenafbouw van de afgelopen jaren veranderde ook de bekostiging en inrichting van de zorg, en gaan de discussies over wachtlijstproblemen, productiedruk en crisisbeheersing. Opbouw van ambulante zorg en mogelijkheden voor participatie stagneerden. De kwaliteit van leven van mensen met psychische problemen ging er volgens metingen niet op vooruit. En die van hun hulpverleners al evenmin.

Deze zorgsalon gaat over empowerment en ruimte maken voor gewenste veranderingen: voor hulpverlener en hun cliënten, in de samenwerking tussen GGZ en sociaal domein, en tussen aanbieders en financiers.

Locatie: Dante Building, Tilburg University (zaal DZ 1), ontvangst foyer D
Aanmeldenu kunt zich hier aanmelden

 

Programma

14.45 – 15.00      Ontvangst met koffie en thee
15.00 – 15.10      Welkom door dagvoorzitter Prof. dr. Dike van de Mheen
15.10 – 15.50      Presentaties van de sprekers:

  • Ruimte maken voor participatie van mensen met ernstige kwetsbaarheden
    Dr. Harry Michon – senior onderzoeker Trimbos-instituut
  • Waardegedreven veranderen
    Drs. Alan Ralston – psychiater en filosoof GGZ Dijk en Duin
  • Ambulantisering en het ei van Columbus
    Drs. Nic Vos de Wael –  beleidsadviseur Mind

15.50 – 16.45      Discussie met de zaal
16.45                  Afsluitend hapje en drankje

 


 

De sprekers

Dr. Harry Michon, Senior onderzoeker Trimbos-instituut

Ruimte maken voor participatie van mensen met ernstige kwetsbaarheden

De focus in deze bijdrage ligt op ‘meedoen’, oftewel op maatschappelijk herstel. Mensen met psychische kwetsbaarheden hebben in dat opzicht een flinke achterstandspositie in de samenleving. Gedegen onderzoek van het panel Psychisch Gezien laat dat jaarlijks zien. Mensen met ernstige psychische aandoeningen hebben in vergelijking tot andere burgers (veel) minder vaak werk, voelen zich eenzamer en beoordelen hun kwaliteit van leven lager. Tegelijkertijd weten we het nodige over hoe hun maatschappelijke positie verbeterd kan worden en zien we (nog steeds) inspirerende praktijken ontstaan. In deze bijdrage worden beide kanten van de zaak belicht en wordt verkend hoe we een volgende stap kunnen zetten.

Drs. Alan Ralston

Psychiater en filosoof GGZ Dijk en Duin

Waardegedreven veranderen
In zijn presentatie zal Ralston ingaan op de spanning die ontstaat door de ‘natuurlijke’ differentiatie van vertegenwoordiging van belanghebbers in de ggz (de zogenaamde ‘veldpartijen’) en de noodzaak recht te doen aan de diversiteit van individuele waarden in de praktijk. Bij de invoering van herstelondersteuning in de zorg is men eraan voorbijgegaan dat herstel een belangrijke institutionele hervorming impliceert: ‘Nothing about us without us.’ Met andere woorden: de zorgdimensie van het concept is meegenomen, de politieke dimensie nauwelijks. Juist dit politieke aspect van herstel biedt mogelijkheden om te komen tot waardegedreven veranderingen. Hiertoe moet de poldercultuur in de ggz lichtjes op de schop.

Nic Vos de Wael, beleidsadviseur Mind

Ambulantisering en het ei van Columbus
Ambulantisering was ooit een belofte: zorg en ondersteuning als het even kan thuis en niet binnen de instelling, want voor je herstel is het beter in verbinding te blijven met je eigen netwerk en de samenleving. In de wereld van beleid duurde het even voordat men doorhad dat ambulantisering meer is dan afbouw van bedden. Het is een opgave voor de gehele samenleving en vele partijen moeten samenwerken: zorgaanbieders, verzekeraars, gemeenten, woningcorporaties en natuurlijk cliënt- en familieorganisaties. Maar het systeem nodigt meer uit om voor het eigen belang te zorgen, dan om samen te werken. Het is een onoplosbare puzzel geworden en de oorspronkelijke doelstelling dreigt achter de horizon te verdwijnen. Tijd om terug te gaan naar de eenvoud, naar de kern: wat heeft iemand met psychische kwetsbaarheid nodig om niet alleen te staan, om betekenis te geven aan zijn leven en om het psychisch lijden te beperken? En wat kunnen en willen anderen daar in gezamenlijkheid aan bijdragen?

 

U kunt zich hier AANMELDEN

Aan deelname zijn geen kosten verbonden. Voor meer informatie kunt u contact opnemen met het secretariaat van Tranzo via tranzo@tilburguniversity.edu of 013- 466 2969.

Prijs: Gratis